Hafta içi her akşam Fm bandı üzerinden Kocaeli, İstanbul Anadolu yakası, internet üzerinden Türkiye ve tüm Dünya'ya ulaşarak dostluklar edinmem toplumun her kesimi hakkında bilgi sahibi olmama yetiyor. Anlayacağınız üzere mikrofondan bulunduğunuz yerlere yıllardır canlı olarak çok rahat ulaşabilmenin rahatlığını yaşarken, Marmara bölgesinde gerek yazılı, gerek internet yoluyla çeşitli gazete köşelerinden ise okurlarımın nefesi olmaya çalışıyorum.
Bana ulaşan dinleyenlerimin ve okurlarımın yorumlarını, mesajlarınıda elimden geldiğince bir ses, bir nefes olmak adına sizlerle paylaşacağım. Henüz hayatının bağrında olan bir kardeşimizin gönderdiği bu yorumu ibretlik olması, toplumunda organ bağışının önemine dikkat çekilmesi, hayat kurtarmak adına organ bağışı konusunda kamuoyunun çeşitli etkinliklere bilinçlenmeye ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.
"Uğur ağabey ben 1988 Malatya doğumluyum 2005'de böbrek hastası olan annemi böbrek bulunamadığı için kaybettim. Ben 17 yaşındaydım henüz anneye en çok ihtiyaç olunduğu dönemde annemi kaybettim, üstelik cenazesini bile ben yıkadım kefenledim bu bir evlat için çok acı ağır bir durumdu annem böbrek nakli olsaydı belki şimdi hayatta olacaktı fakat böbrek bulunamadığı için annem daha fazla direnemedi.
Benim hastalığım ise yüzde elli ırsi, yüzde elli annemi kaybettiğim dönem üzüntüden oldu ve şimdi bende annemin kaderini paylaşıyorum haftada üç gün dört saat diyalize bağlı kalıyorum, bu çok acı bir durum.
Böbrek naklim olsa kurtlucam ama insanların çoğu organ naklinin ne olduğunu bile bilmiyor ve bundan sebep çoğu korkuyor ve organlarını bağışlamaktan kaçınıyor.
Hayatım gün içinde diyalizde geçtiği için sosyal hayatım sıfır oysa nakil olsa diyalizden kurtlucam yaşıtlarım gibi yaşımın verdiği her güzellikleri gönlümce yaşaya cam ve gönlümce kana kana su içeceğim diyorum.
Çünkü böbrek hastaları fazla sıvı tüketemiyor böbrek görevini yapmadığı için alınan sıvı vücutta birikiyor ve ödem yapıyor ciğerler su doluyor idrar olmadığı için kısıtlı miktarda sıvı tüketiyoruz örnek verecek olursam günlük bir çay bardağının yarısı kadar.
Nakil olsam kana kana sınırsız su içeceğim çünkü çok özledim. Diyeceklerim bu kadar ağabeycim tek isteğim insanların sağduyulu olmaları vicdanlarıyla baş başa kalmaları bir hayat kurtarmanın sevabının önemini bilmeleri organ nakli ile ilgili bilgili olmaları ve ön yargılarından kurtulmalarını istiyorum."
Henüz 17 yaşında yaşama tutunmak için mücadele veren bir kardeşimizin yazdıklarını sizlerle paylaştım. Türkiye'de 30 bine yakın hasta bir umut organ nakli bekliyor. Organ yetmezliği yaşayan birçok hastanın hayatını kaybetmesine sessiz kalmamamız lazım. Toplumsal olarak her alanda sivil toplum örgütleri birlik olarak daha geniş kitlelere ulaşmak farkındalık oluşturulması için neler yapılabilir fikir jimnastiği yaparak organ nakli bekleyen hastalarımıza birey olarak, toplum olarak daha bilinçli olmak şartıyla etkinlikler ve seminerler düzenlenerek fayda sağlanılacağına inancım tamdır.
Her şeyin başı sağlık olduğu gibi hepinize sağlık dolu günler dilerim.
